*လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရာတြင္ "တက္တက္ၾကြၾကြ လွူပ္ရွားလုပ္ေဆာင္"မွူ့ကုိ ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သင့္သည္။
*အခ်င္းခ်င္း "ယွဥ္ျပိဳင္ ပညာသင္ယူ ျခင္းပုံစံ"သည္ ၊တိုးတက္လုိမွူ့၏ တြန္းအားပင္ျဖစ္သည္။
*အခ်င္းခ်င္း "ရုိင္းပင္းကူညီျခင္း လူ ့အဖြဲ ့အစည္း" သည္ ခ်မ္းသာေရးအတြက္ တြန္းအားပင္ျဖစ္၏။
*ေလးနက္စြာေတြးေတာျပီး ခက္ခက္ခဲခဲ လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ ၊ အခက္အခဲကုိ ထိုးေဖာက္ေက်ာ္လႊားသည့္
နည္းေကာင္းျဖစ္၏။
*မေတြးမေတာပဲ လြယ္လြယ္ေရစုန္ေမွ်ာလုိက္လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ ဆင္းရဲတြင္းသုိ ့ က်ဆင္းမည့္ အေျခခံ
အေၾကာင္းျဖစ္၏။
*သမိုင္း၏တန္ဖုိးကုိနားလည္သေဘာေပါက္မွ လူ ့ဘဝ၏တန္ဖုိးကုိ ကုိယ္ေတြ ့သိရွိမည္။
*လူ ့ဘဝ၏တန္ဖုိးကုိ ကုိယ္ေတြ ့နားလည္သေဘာေပါက္ပါမွ သမိုင္း၏တန္ဖုိးကုိဖန္တီးနိဳင္ေပမည္။
*အသက္သုံးဆယ္မတိုင္မီ ပညာသင္ယူေရးသည္ လုပ္ငန္းလုပ္ကုိင္ေရးထက္ ပုိမိုအေရးၾကီး၏။
*အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္လြန္ေသာအခါ လုပ္ငန္းအေျခတည္ေရးအလုပ္သည္ ပညာသင္ယူေရးထက္ပုိ၍
အေရးၾကီး၏။
*ေရွးအက်ဆုံး ယဥ္ေက်းမွဴ့အေဟာင္းကုိ အသစ္လြင္ဆုံးသေဘာတရားအျဖစ္ တီထြင္နိဳင္ျခင္းသည္တတ္သိ
သင္ယူခဲ့ေသာ ပညာကုိ"အရွင္အသုံးျပဳတတ္"ျခင္းမည္၏။
*ပညာေရး၏အေျခခံအက်ဆုံးအဓိပ္ပါယ္သည္ကား-
လူမ်ားကုိ "သူေကာင္းလုပ္တတ္ရန္ႏွင့္ အလုပ္ေကာင္းလုပ္တတ္ရန္"သင္ေပးျခင္းျဖစ္၏။
*ယင္းရည္မွန္းခ်က္ကင္းကြာခဲ့လွ်င္ ကား ၾကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့သမွ် အလဟႆ(အလကား)တည္း။
*စာအုပ္စာေပ၏တန္ဖုိးသည္ အုပ္ေရ အမ်ားအျပားဖတ္ရွဳ့ျခင္းေပၚမွာမတည္ပါ ။
*"နားလည္ခံစား နည္းယူတတ္သည့္" ဖတ္ရွဳ့ေလ့လာျခင္းသည္သာ၊ အက်ိဴးမ်ားတန္ဖုိးပြားသည္မည္၏။
*"ကုိယ္သိကၡာကုိယ္ထိန္းျခင္းသည္" လူ ့ပင္ကုိယ္သေဘာပင္ ျဖစ္၏။
သုိ ့ေသာ္ "ငါသာဂုဏ္သိကၡာရွိတယ္ "ဟူေသာ အေတြးသည္ ဗ်ဴရုိကရက္ဆန္ေသာ မာန္မာနေထာင္ျခင္း
သာတည္း။
*ေလာကတြင္ လူေကာင္း လူဆိုး ၊ျမင့္ျမတ္သူ ယုတ္ညံ့သူ၊သူေတာ္စင္ႏွင့္ သူယုတ္မာ၊ဟူ၍ ရွိစျမဲျဖစ္၏။
သူတို ့ကုိၾကားလူ၊တတိယပုဂၢိဳလ္ကသာ အကတိအျမင္ျဖင့္ သာ ဆုံးျဖတ္သတ္မွတ္နိုင္သည္။
*လူ ့ဘဝတြင္အေကာင္းျမင္တတ္သည့္ ဘဝရုန္းကန္မွဳ့"ဆုံးရွဳံးျခင္းသည္၊ ဘဝအဓိပ္ပါယ္ကုိ နားမလည္ေတာ့ျခင္းပင္ျဖစ္၏။
လူ ့ဘဝကုိစိတ္ဝင္စားမွဳ့မရွိေတာ့လွ်င္ဘာလုပ္ငန္းမွ် ထူေထာင္ ေအာင္ျမင္မွဳ့မရနိဳင္ပါ။
*သူတစ္ပါး၏အခြင့္အေရးကုိအေလးထားေလးစားျခင္းသည္ သိကၡာတရားရွိျခင္း၏ျပယုဂ္ပင္ျဖစ္၏။
*သိကၡာတရားဆိုသည္ကား လူမျမင္ကြယ္ရာတို ့တြင္ ျပဳမူေျပာဆိုေသာ မိမိ၏ပင္ကုိယ္စရုိက္ပင္ျဖစ္၏။
*ခႏၱီ သည္းခံျခင္းသည္ အရည္အခ်င္း၏ သရုပ္သကန္ကားမွန္၏၊အတိုင္းအတာမရွိ သည္းခံျခင္းသည္သူရဲ
ေဘာေၾကာင္စြမ္းေဆာင္ရည္မဲ့ေပ်ာ့ည့ံျခင္းသရုပ္သကန္ျဖစ္ေတာ့၏။
*အခက္အခဲႏွင့္ အႏၱရာယ္ၾကားတြင္ၾကံဳဆုံသည့္စစ္မွန္ေသာ ေမတၱာတရားသည္အမွန္တရားမွ သို ့မဟုတ္
ေက်းဇူးတရားမွလာျခင္းျဖစ္သည္။
*လူ ့ဘဝတြင္ေမတၱာတရား၏ေႏြးေထြးမွဳ့သာ မရွိေတာ့လွ်င္ လူ ့ဘဝ၏အဓိပ္ပါယ္ ေပ်ာက္ကြယ္ျပီျဖစ္၏။
*ကုိယ္ကုိယ္တိုင္က ေကာင္းေအာင္မလုပ္နိဳင္။ သူတစ္ပါးကေကာင္းေအာင္လုပ္မွာကုိလည္းေၾကာက္၊အဲဒါဟာ အ၇ည္အခ်င္းမဲ့ျခင္းရဲ့ မနာလုိဝန္တိုမွဳ့
၏သရုပ္သကန္ျဖစ္၏။
*အေတြ ့အၾကံဳဟူသည္ ရွင္သန္ေနေသာ အသိအျမင္ျဖစ္၏။အသိအျမင္သည္ ရွင္သန္ေနေသာအင္အားျဖစ္၏။
*လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေကာင္းမ်ားမရွိဘဲ မည္သည့္လုပ္ငန္းမွ် ၊လုပ္ေဆာင္နိဳင္မည္မဟုတ္ပါ။
*လုပ္ငန္းဘာမွ် မလုပ္နိဳင္လွ်င္ကား လူ ့ဘဝအေၾကာင္းကုိ ဘာမွ်ေျပာစရာမရွိေတာ့ပါ။
*လုပ္ငန္းဆုိသည္မွာ အခက္အခဲမ်ားၾကားမွ ထူေထာင္ရသည္ခ်ည္းျဖစ္၏။
*ပညာရပ္ဆိုသည္မွာ ဝါသနာေၾကာင့္ ပင္ပန္းခံၾကိဳးစားမွ ရရွိနိုင္သည္။
*လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားက ဂုဏ္ရွိေသာအလုပ္ ၊အက်ိဴးမ်ားေသာ ေအာင္ျမင္မွဴ့ မ်ား လုပ္ေဆာင္နိဳင္ျခင္းသည္ ဦးေဆာင္သူအထက္အရာရွိ၏ ေအာင္ျမင္မွဳ့ ပင္ျဖစ္သည္။
*ေအးေဆးတည္ျငိမ္ျခင္းသည္ ရွဳပ္ေထြးခက္ခဲျပီး အႏ ၱရာယ္ျပြမ္း(မ်ား)ေသာ ကိစၥမ်ားကုိေျဖရွင္း
လုပ္ေဆာင္နိဳင္မွဳ့၏ လုိအပ္ခ်က္အမွန္ျဖစ္၏။
* အထက္ကုိသာၾကည့္ျပီး ေအာက္ကုိမၾကည့္လ်င္ ၊ေအာက္ေျခမခုိင္ဘဲ ကုိင္လဲတတ္သည္။
*ေအာက္ကုိသာၾကည့္ျပီး အထက္သို ့ေမွ်ာ္မၾကည့္လွ်င္ ဖြံ ့ျဖိဳးတိုးတက္မွဳ့မရနိဳင္။
*ေအာက္ကုိလည္းဂရုစုိက္ အထက္ကုိလည္းေမွ်ာ္ၾကည့္မွသာ လုပ္ငန္းအုပ္ျမစ္ခုိင္ျပီး တိုးတက္ဖြံ ့
ျဖိဳးမည္။
*သတၱိမရွိျခင္း.၊အသိအျမင္မရွိျခင္း၊ အရည္အခ်င္းမရွိျခင္းတို ့သည္ ၊အခက္အခဲၾကံဳသည္ႏွင့္၊ေနာက္
ဆုတ္တတ္သည္။အႏ ၱရာယ္ၾကံဳလ််င္ ေၾကာက္ရြံ့တတ္သည္။
*ေနာက္တြန္ ့ျခင္းႏွင့္၊ေၾကာက္ရြံ့ျခင္းတို ့သည္၊လုပ္ငန္းတစ္ရပ္ကုိ မထူေထာင္နိုင္ျခင္း၏၊အေျခ ခံအေၾကာင္းအရင္း ႏွစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။
*
No comments:
Post a Comment