အခါတစ္ပါး၌၊ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္။ဘဂၢတုိင္း၊သုသုမာရဂီရိျမိဳ့။ေဘသကဠေတာ၌၊ သီတင္းသုံး၊ေနေတာ္မူစဥ္၊နကုလပိတာသူၾကြယ္သည္။ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား၊ ဤစကားကုိေလွ်ာက္ထား၏၊"အရွင္ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္၊အုိမင္း၍၊အသက္ၾကီးပါျပီ၊၊ အရြယ္သုံးပါးတြင္၊ေနာက္ဆုံးအရြယ္သုိ့ေရာက္ေနပါျပီဘုရား၊တပည့္ေတာ္သည္ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ရဟန္းသံဃာေတာ္တုိ့ကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊အျမဲတမ္းဖူးေတြ့နိဳင္ေတာ့ မည္မဟုတ္ပါ၊အရွင္ဘုရားသည္တပည့္ေတာ္အားၾကာျမင့္စြာေသာကာလတုိ့ပတ္လုံး အစီးပြားခ်မ္းသာျဖစ္နိဳင္ရန္ဆုံမတ၇ားေဟာၾကားေပးတာ္မူပါ၊"ဟုေလွ်ာက္ထားေလသည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က"သူၾကြယဤစကားတုိ့သည္မွန္၏၊ဤခႏၶာကုိယ္ၾကီးသည္နာက်င္တတ္ သည္သာျဖစ္ေလ၏၊
ဥ;ကဲ့သုိ့၊အေရပါးတုိ့ျဖင့္၊ေျမွးယွက္ေနေလ၏၊သူၾကြယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာသူသည္၊ ဤခႏၶာကုိယ္ၾကီးကုိရြက္ေဆာင္ထားေန၇လွ်က္၊တစ္ခဏမွ်ျဖင့္ေသာ္လည္း၊အနာကင္းသည္ ဟုဝန္ခံရပါလွ်င္မုိက္မဲသည့္အျဖစ္မွတစ္ပါးအျခားမရွိနိဳင္ေတာ့ပါ၊ထုိ့ေၾကာင့္၊ဤအရာ၌၊ငါသည္ နာက်င္ေသာခႏၶာကုိယ္ရွိေနသူျဖစ္လွ်က္၊ငါ၏စိတ္သည္နာက်င္မွု၊ကင္းသည္ျဖစ္လတၱံ့"ဟု.. . ဤသို့လွ်င္ သင္က်င့္အပ္၏ ဟု မိန့္ေတာ္မူေလသည္။
ထုိအခါ၊နကုလပိတာသူၾကြယ္သည္၊ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏စကားေတာ္ကုိ၊အလြန္နွစ္သက္၊ ဝမ္းေျမာက္ေသာ၊စိတ္ရွိလွ်က္၊ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား၊ရုိေသစြာရိွခုိးဦးတင္၍၊မိမိေနရာမွထကာ၊ အရွင္သာရိပုတၱရာအထံေတာ္သို့ခ်ဥ္းကပ္ျပီးျမတ္စြာဘုရားရွင္၏စကားေတာ္ေလးနက္မွု့့ကုိ ထပ္မံေဟာေတာ္မူရန္ ေလွ်ာက္ထားေလသည္။
အရွင္သာရိပုတၱရာက၊"နကုလပိတာသူၾကြယ္အဘယ္သုိ့့လွ်င္နာက်င္ေသာ ခႏၶာကုိယ္ရွိသည္ ျဖစ္၍၊နာက်င္ေသာစိတ္ရွိသူလည္းျဖစ္ေလသနည္း၊ဤသာသနာေတာ္၌အၾကားအျမင္မရွိေသာ အရိယာတုိ့ကုိမဖူးျမင္ဘူးေသာအရိယာတရား၌၊မလိမၼာမယာဥ္ေက်းေသာ၊ပုထုဇဥ္ပုဂၢိုလ္သည္၊ ရုပ္ကုိအတၱဟူ၍ရွု့၏၊ရုပ္ရွိေသာ၊အတၱဟူ၍၊လည္းေကာင္းအတၱ၌၊ရုပ္ဟူ၍ေသာ္လည္းေကာင္းရွု့၏၊
ငါသည္ရုပ္ျဖစ္၏၊ ရုပ္သည္ ငါ၏ဥစၥာျဖစ္၏ ဟု ထၾကြလြမ္းမုိးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ တည္ေသာထုိသူ၏ထုိရုပ္သည္၊ေဖာက္ျပန္၏၊တစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္၏၊ထုိသူအားရုပ္၏ေဖာက္ျပန္ျခင္း ၊တစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္စုိးရိမ္မွု့၊ငုိေၾကြးမွု့၊ကုိယ္ဆင္းရဲမွု.၊စိတ္ဆင္းရဲမွု့၊ျပင္းစြာပင္ပန္းမွု့၊တုိ့သည္ ျဖစ္ကုန္၏၊"...။
"ထုိ့အတူ၊ေဝဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ ဝိညာဥ္တုိ့ကုိလည္း၊ရွု့၏၊ထုိသူ၏ထုိေဝဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ၊ ဝိညာဥ္၊တုိ့ ေဖာက္ျပန္ျခင္းတစ္မ်ိဴး၊တစ္ဖုံျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္၊စုိးရိမ္မွု့၊ငုိေၾကြးမွု့၊ကုိယ္ဆင္းရဲမွု့၊စိတ္ဆင္းရဲမွု့၊ ျပင္းစြာပင္ပန္းမွု့တုိ့သည္၊ျဖစ္ကုန္၏။သူၾကြယ္ဤသုိ့လွ်င္၊နာက်င္ေသာကုိယ္ရွိသူျဖစ္၍၊နာက်င္ ေသာစိတ္ရွိသူလည္းျဖစ္၏။"....။
"နကုလပိတာသူၾကြယ္၊ အဘယ္သုိ့လွ်င္နာက်င္ေသာ၊ကုိယ္ရွိသူသာျဖစ္၍၊နာက်င္ေသာစိတ္ရွိသူမျဖစ္သနညိး။
ဤသာသနာေတာ္၌၊အၾကားအျမင္ရွိေသာအရိယာယတုိ့ကုိ၊ဖူးျမင္ဘူးေသာ၊အရိယာတရား၌၊လိမၼာယာဥ္ေက်း ေသာသူေတာ္ေကာင္းတုိ့ကုိ၊ဖူးျမင္ဘူးေသာ၊သူေတာ္ေကာင္းတရား၌လိမၼာယာဥ္ေက်းေသာ၊အရိယာတပည့္ သည္၊ရုပကု္အတၱဟူ၍မရွု၊ ရုပ္ရွိေသာအတၱဟူ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊အတၱ၌ ရုပ္ဟူ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရုပ္၌အတၱဟူ၍ေသာလည္းေကာင္မရွု့၊ရုပ္သည္ငါျဖစ္၏၊ရုပသည္ငါ၏ဥစၥာျဖစ္၏ဟု၊ထၾကြလြမ္းမုိးေသာအျခင္း အရာအားျဖင့္၊မတည္။ထုိသုိ့မတည္ေသာသူ၏၊ထုိရုပ္သည္၊ေဖာက္ျပန္၏တစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္၏၊ထုိသူအားရုပ္၏ ေဖာက္ျပန္ျခင္းတစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္၊စုိးရိမ္မွု့၊ငုိေၾကြးမွု၊ကုိယ္ဆင္းရဲမွု၊စိတ္ဆင္းရဲမွု့၊ျပင္းစြာပင္ပန္းမွု့ တုိ့သည္၊မျဖစ္ကုန္။"....
"ထုိ့အတူေဝဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ၊ဝိညာဥ္တုိ့၌လည္း၊အတၱဟူႃမရွု့၊ငါျဖစ္၏၊ငါဥစၥာျဖစ္၏ဟု၊ထၾကြလြွမ္းမုိးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္၊မတည္၊ေဝဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ၊ဝိညာဥ္တုိ့၌၊ငါျဖစ္၏၊ငါ၏ဥစၥာျဖစ္၏ဟု၊ထၾကြလြွမ္းမုိးေသာ၊ အျခင္းအရာအားျဖင့္၊မတည္ေသာထုိသူ၏၊ေဝဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ၊ဝိညာဥ္တုိ့သည္၊ေဖာက္ျပန္၏၊ တစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္၏၊ ထုိသူအားထုိသုိ့ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊တစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္၊စုိးရိမ္မွု့၊ငုိေၾကြးမွု့၊ကုိယ္ဆင္းရဲမွု့၊ စိတ္ဆင္းရဲမွု့၊ျပင္းစြာပင္ပနးမွု့တုိ့သည္၊မျဖစ္ကုန္သူၾကြယ္-ဤသုိ့လွ်င္၊နာက်င္ေသာကုိယ္ရွိသူသာျဖစ္၍၊ နာက်င္ေသာစိတ္ရွိသူမျဖစ္"။........အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ၊ဤသိ့ုတရားစကားေတာ္ကုိမိန့္ေတာ္မူ၏၊ နကုလပိတာသူၾကြယ္သည္၊အရွင္သာရိပုတၱရာ၏တရားစကားေတာ္ကုိ ဝမ္းေျမာက္ေလသည္။...
(သံယုတၱပါဠိေတာ္-ခႏၵသံယုတ္-နကုလပိတုဝဂ္)။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က"သူၾကြယဤစကားတုိ့သည္မွန္၏၊ဤခႏၶာကုိယ္ၾကီးသည္နာက်င္တတ္ သည္သာျဖစ္ေလ၏၊
ဥ;ကဲ့သုိ့၊အေရပါးတုိ့ျဖင့္၊ေျမွးယွက္ေနေလ၏၊သူၾကြယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာသူသည္၊ ဤခႏၶာကုိယ္ၾကီးကုိရြက္ေဆာင္ထားေန၇လွ်က္၊တစ္ခဏမွ်ျဖင့္ေသာ္လည္း၊အနာကင္းသည္ ဟုဝန္ခံရပါလွ်င္မုိက္မဲသည့္အျဖစ္မွတစ္ပါးအျခားမရွိနိဳင္ေတာ့ပါ၊ထုိ့ေၾကာင့္၊ဤအရာ၌၊ငါသည္ နာက်င္ေသာခႏၶာကုိယ္ရွိေနသူျဖစ္လွ်က္၊ငါ၏စိတ္သည္နာက်င္မွု၊ကင္းသည္ျဖစ္လတၱံ့"ဟု.. . ဤသို့လွ်င္ သင္က်င့္အပ္၏ ဟု မိန့္ေတာ္မူေလသည္။
ထုိအခါ၊နကုလပိတာသူၾကြယ္သည္၊ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏စကားေတာ္ကုိ၊အလြန္နွစ္သက္၊ ဝမ္းေျမာက္ေသာ၊စိတ္ရွိလွ်က္၊ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား၊ရုိေသစြာရိွခုိးဦးတင္၍၊မိမိေနရာမွထကာ၊ အရွင္သာရိပုတၱရာအထံေတာ္သို့ခ်ဥ္းကပ္ျပီးျမတ္စြာဘုရားရွင္၏စကားေတာ္ေလးနက္မွု့့ကုိ ထပ္မံေဟာေတာ္မူရန္ ေလွ်ာက္ထားေလသည္။
အရွင္သာရိပုတၱရာက၊"နကုလပိတာသူၾကြယ္အဘယ္သုိ့့လွ်င္နာက်င္ေသာ ခႏၶာကုိယ္ရွိသည္ ျဖစ္၍၊နာက်င္ေသာစိတ္ရွိသူလည္းျဖစ္ေလသနည္း၊ဤသာသနာေတာ္၌အၾကားအျမင္မရွိေသာ အရိယာတုိ့ကုိမဖူးျမင္ဘူးေသာအရိယာတရား၌၊မလိမၼာမယာဥ္ေက်းေသာ၊ပုထုဇဥ္ပုဂၢိုလ္သည္၊ ရုပ္ကုိအတၱဟူ၍ရွု့၏၊ရုပ္ရွိေသာ၊အတၱဟူ၍၊လည္းေကာင္းအတၱ၌၊ရုပ္ဟူ၍ေသာ္လည္းေကာင္းရွု့၏၊
ငါသည္ရုပ္ျဖစ္၏၊ ရုပ္သည္ ငါ၏ဥစၥာျဖစ္၏ ဟု ထၾကြလြမ္းမုိးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ တည္ေသာထုိသူ၏ထုိရုပ္သည္၊ေဖာက္ျပန္၏၊တစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္၏၊ထုိသူအားရုပ္၏ေဖာက္ျပန္ျခင္း ၊တစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္စုိးရိမ္မွု့၊ငုိေၾကြးမွု့၊ကုိယ္ဆင္းရဲမွု.၊စိတ္ဆင္းရဲမွု့၊ျပင္းစြာပင္ပန္းမွု့၊တုိ့သည္ ျဖစ္ကုန္၏၊"...။
"ထုိ့အတူ၊ေဝဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ ဝိညာဥ္တုိ့ကုိလည္း၊ရွု့၏၊ထုိသူ၏ထုိေဝဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ၊ ဝိညာဥ္၊တုိ့ ေဖာက္ျပန္ျခင္းတစ္မ်ိဴး၊တစ္ဖုံျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္၊စုိးရိမ္မွု့၊ငုိေၾကြးမွု့၊ကုိယ္ဆင္းရဲမွု့၊စိတ္ဆင္းရဲမွု့၊ ျပင္းစြာပင္ပန္းမွု့တုိ့သည္၊ျဖစ္ကုန္၏။သူၾကြယ္ဤသုိ့လွ်င္၊နာက်င္ေသာကုိယ္ရွိသူျဖစ္၍၊နာက်င္ ေသာစိတ္ရွိသူလည္းျဖစ္၏။"....။
"နကုလပိတာသူၾကြယ္၊ အဘယ္သုိ့လွ်င္နာက်င္ေသာ၊ကုိယ္ရွိသူသာျဖစ္၍၊နာက်င္ေသာစိတ္ရွိသူမျဖစ္သနညိး။
ဤသာသနာေတာ္၌၊အၾကားအျမင္ရွိေသာအရိယာယတုိ့ကုိ၊ဖူးျမင္ဘူးေသာ၊အရိယာတရား၌၊လိမၼာယာဥ္ေက်း ေသာသူေတာ္ေကာင္းတုိ့ကုိ၊ဖူးျမင္ဘူးေသာ၊သူေတာ္ေကာင္းတရား၌လိမၼာယာဥ္ေက်းေသာ၊အရိယာတပည့္ သည္၊ရုပကု္အတၱဟူ၍မရွု၊ ရုပ္ရွိေသာအတၱဟူ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊အတၱ၌ ရုပ္ဟူ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရုပ္၌အတၱဟူ၍ေသာလည္းေကာင္မရွု့၊ရုပ္သည္ငါျဖစ္၏၊ရုပသည္ငါ၏ဥစၥာျဖစ္၏ဟု၊ထၾကြလြမ္းမုိးေသာအျခင္း အရာအားျဖင့္၊မတည္။ထုိသုိ့မတည္ေသာသူ၏၊ထုိရုပ္သည္၊ေဖာက္ျပန္၏တစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္၏၊ထုိသူအားရုပ္၏ ေဖာက္ျပန္ျခင္းတစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္၊စုိးရိမ္မွု့၊ငုိေၾကြးမွု၊ကုိယ္ဆင္းရဲမွု၊စိတ္ဆင္းရဲမွု့၊ျပင္းစြာပင္ပန္းမွု့ တုိ့သည္၊မျဖစ္ကုန္။"....
"ထုိ့အတူေဝဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ၊ဝိညာဥ္တုိ့၌လည္း၊အတၱဟူႃမရွု့၊ငါျဖစ္၏၊ငါဥစၥာျဖစ္၏ဟု၊ထၾကြလြွမ္းမုိးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္၊မတည္၊ေဝဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ၊ဝိညာဥ္တုိ့၌၊ငါျဖစ္၏၊ငါ၏ဥစၥာျဖစ္၏ဟု၊ထၾကြလြွမ္းမုိးေသာ၊ အျခင္းအရာအားျဖင့္၊မတည္ေသာထုိသူ၏၊ေဝဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ၊ဝိညာဥ္တုိ့သည္၊ေဖာက္ျပန္၏၊ တစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္၏၊ ထုိသူအားထုိသုိ့ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊တစ္မ်ိဴးတစ္ဖုံျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္၊စုိးရိမ္မွု့၊ငုိေၾကြးမွု့၊ကုိယ္ဆင္းရဲမွု့၊ စိတ္ဆင္းရဲမွု့၊ျပင္းစြာပင္ပနးမွု့တုိ့သည္၊မျဖစ္ကုန္သူၾကြယ္-ဤသုိ့လွ်င္၊နာက်င္ေသာကုိယ္ရွိသူသာျဖစ္၍၊ နာက်င္ေသာစိတ္ရွိသူမျဖစ္"။........အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ၊ဤသိ့ုတရားစကားေတာ္ကုိမိန့္ေတာ္မူ၏၊ နကုလပိတာသူၾကြယ္သည္၊အရွင္သာရိပုတၱရာ၏တရားစကားေတာ္ကုိ ဝမ္းေျမာက္ေလသည္။...
(သံယုတၱပါဠိေတာ္-ခႏၵသံယုတ္-နကုလပိတုဝဂ္)။
No comments:
Post a Comment