အလုံးစုံျပည့္စုံေသာ သာဝတၳိျပည္ၾကီးတြင္ ဓမၼိကအမည္ရွိေသာ ဥပသကာတစ္ဦးသည္
သားခုေယာက္ႏွင့္ သမီး ခုႏွစ္ေယာက္ ရွိေလသည္။ ဓမၼိက ဖခင္ၾကီးသည္ တရားဓမၼ
ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့ျပဳျခင္းတုိ့၌လြန္စြာဝါသနာပါသူျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္သားသမီးမ်ားမွာ
လည္းကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့၌ျပဳလုပ္ျခင္း၌လြန္စြာေမြ့ေလွ်ာ္သူမ်ားျဖစ္ၾကေလသည္။
ဓမၼိကဥပသကာသည္ ထုိသုိ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့တုိ့ ျဖင့္ ေမြ့ေလွ်ာ္ေနထုိင္ရင္း အသက္အရြယ္
ၾကီးရင့္လာျပီး မက်န္းမမာျဖစ္ျပီး အိပ္ယာထက္၌ မထနိဳင္ေတာ့ဘဲ လဲေလွ်ာင္းလွ်က္
ေနရေလသည္။ဓမၼိက ဥပသကာသည္ တရားနာၾကားလုိသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံ
ခြင့္ပန္ေလွ်ာက္ထားျပီး ရဟန္ရွစ္ပါးကုိ အိမ္သို့ပင့္ေဆာင္ျပီး မိမိအိပ္ယာ၏ေဘးနားတြင္
သီတင္းသုံးေစလွ်က္ သတိပ႒ာနသုတ္တရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေပးေစ
္္္သည္။ရဟန္းမ်ားသည္လည္း 'ဧကာယေနာ အယံဘိကၡေဝ မေဂၢါ 'အစရွိေသာ သတိပ႒ာနသုတ္
ေတာ္ကုိရြတ္ဆုိေပးၾကေလသည္။
ထုိသုိ့ရဟန္းေတာ္မ်ား ရြတ္ဖတ္ေနၾကစဥ္အခါ အထက္ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္မွ သိေႏၶာျမင္း ကေသာ
နတ္ရထားေျခာက္စင္းတုိ့သည္ေကာင္းကင္၌ ေပၚလာျပီး ဓမၼိကဥပသကားအား 'သူ၏ရထားေပၚသို့
တက္ေရာက္ပါ၊ငါ၏ရထားေပၚသို့တက္ေရာက္ပါ'ဟုဖိတ္ေခၚေနၾကေလသည္ကုိ
ျမင္ေလေသာ္ဓမၼိကဥပကာသည္၊တရားနာေနစဥ္အေႏွာက္ယွက္မျဖစ္ေစလုိ၍
"ခဏေစာင့္ဆုိင္းၾကပါဦး"ဟုေျပာေလသည္ကုိရဟန္းေတာ္မ်ားကမိမိတို့အားေျပာဆုိသည
္ဟုထင္မွတ္၍ ရပ္တန့္လုိက္ၾကေလသည္။ထုိအခါ သားသမီးမ်ားက "ငါတုိ့၏ဖခင္သည္
တရားနာျခင္းကုိ မည္သည့္အခါမွ် ေရာင့္ရဲျခင္းမရွိ ယခုအခါေသရမည္ကုိေၾကာက္ရြံ့ေသာေၾကာင့္
ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္ကာ တရားေဟာေနေသာ ရဟန္းမ်ားကုိပင္ အရပ္ခိုင္းေလဘိသည္"ဟု
ုငုိယိုၾကကုန္လွ်က္ေျပာဆုိၾကေလ၏။
ထုိအခါ ဓမၼိကဥပသကာသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိမျမင္ ၍ "အရွင္ျမတ္ရဟန္းေတာ္မ်ား ဘယ္မွာ
ေရာက္ေနလဲ"ဟု ေမးေလေသာ္-တရားေဟာေနစဥ္ ဖခင္က "ခဏဆုိင္းပါဦး"ဟု ေျပာေလေသာ
ေၾကာင့္ေက်ာင္းေတာ္သုိ့ျပန္ၾကြသြားၾကျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိၾကေလ၏။
ထုိသုိ့ေျပာဆုိျခင္းသည္ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမဟုတ္ပါ၊ "နတ္ျပည္မွ နတ္သားမ်ား နတ္
ရထားတုိ့ျဖင့္ ငါအားလာေရာက္ၾကိဳဆုိေနၾကေသာ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္မွ နတ္သားတုိ့အား ေျပာ
ဆုိျခင္းျဖစ္သည္"ဟု ဆုိေလ၏။
"ဖခင္ နတ္သားေတြက ဘယ္မွာလဲ အက်ြႏု္ပ္တုိမျမင္ရပါ" "ခ်စ္သားတုိ့- နတ္ျပည္
ေျခာက္ထပ္တြင္ အဘယ္နတ္ျပည္သည္ ေပ်ာ္ေမြ့ဘြယ္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါသလဲ"
"ဖခင္- ဘုရားေလာင္းႏွင့္ ဘုရားေလာင္းမယ္ေတာ္ တုိ့ ေပ်ာ္စံရာ ျဖစ္ေသာ တုသိတာနတ္ျပည္
သည္ ေပ်ာ္ေမြ့ဘြယ္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါသည္"ဟု ေျပာဆုိေလေသာ္-
"ခ်စ္သားတုိ့ ထုိသုိ့ျဖစ္လွ်င္ တုသိတာနတ္ျပည္မွလာေသာ နတ္ရထား၌ ခ်ိပ္ေစသတည္းဟု ၊
အဓိ႒ာန္ျပဳ၍ ပန္းကုံးတုိ့ကုိ ေကာင္းကင္သုိ့ ပစ္ေျမာက္ၾကေလေလာ့"ဟု ဆုိ၏။
ထုိအခါ သားတစ္ေယာက္သည္ ဖခင္ေျပာဆုိသည့္ အတိုင္း အဓိ႒ာန္၍ ေကာင္းကင္သို့
ပစ္လုိက္ေလရာ တုသိတာနတ္ျပည္မွလာေသာ နတ္ရထား၏ ရထားဦး၌ခ်ိတ္လွ်က္ တည္ေန
ေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ဓမၼိကဥပသကာ အိမ္မွ ျပန္လာၾကေသာရဟန္းမ်ားအား ဤသို့
အေၾကာင္းစုံကုိမိန့္ၾကားေတာ္မူျပီး ၊
"ကုသုိေကာင္းမွဳ့ ျပဳသူသည္ မိမိ၏စင္ၾကယ္ေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳ့ကုိ ျမင္၍ ဤဘဝ၌လည္း
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စြာေနရ၏၊ တစ္ပါးေသာဘဝ၌လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စြာ ေနရ၏" ဟူေသာ
တရားေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္း
(၁။ယမကဝဂ္၊၁၁-ဓမၼိက ဥပသကာ ဝတၳဳ)။vi99-
ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့ျပဳျခင္းတုိ့၌လြန္စြာဝါသနာပါသူျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္သားသမီးမ်ားမွာ
လည္းကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့၌ျပဳလုပ္ျခင္း၌လြန္စြာေမြ့ေလွ်ာ္သူမ်ားျဖစ္ၾကေလသည္။
ဓမၼိကဥပသကာသည္ ထုိသုိ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့တုိ့ ျဖင့္ ေမြ့ေလွ်ာ္ေနထုိင္ရင္း အသက္အရြယ္
ၾကီးရင့္လာျပီး မက်န္းမမာျဖစ္ျပီး အိပ္ယာထက္၌ မထနိဳင္ေတာ့ဘဲ လဲေလွ်ာင္းလွ်က္
ေနရေလသည္။ဓမၼိက ဥပသကာသည္ တရားနာၾကားလုိသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံ
ခြင့္ပန္ေလွ်ာက္ထားျပီး ရဟန္ရွစ္ပါးကုိ အိမ္သို့ပင့္ေဆာင္ျပီး မိမိအိပ္ယာ၏ေဘးနားတြင္
သီတင္းသုံးေစလွ်က္ သတိပ႒ာနသုတ္တရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေပးေစ
္္္သည္။ရဟန္းမ်ားသည္လည္း 'ဧကာယေနာ အယံဘိကၡေဝ မေဂၢါ 'အစရွိေသာ သတိပ႒ာနသုတ္
ေတာ္ကုိရြတ္ဆုိေပးၾကေလသည္။
ထုိသုိ့ရဟန္းေတာ္မ်ား ရြတ္ဖတ္ေနၾကစဥ္အခါ အထက္ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္မွ သိေႏၶာျမင္း ကေသာ
နတ္ရထားေျခာက္စင္းတုိ့သည္ေကာင္းကင္၌ ေပၚလာျပီး ဓမၼိကဥပသကားအား 'သူ၏ရထားေပၚသို့
တက္ေရာက္ပါ၊ငါ၏ရထားေပၚသို့တက္ေရာက္ပါ'ဟုဖိတ္ေခၚေနၾကေလသည္ကုိ
ျမင္ေလေသာ္ဓမၼိကဥပကာသည္၊တရားနာေနစဥ္အေႏွာက္ယွက္မျဖစ္ေစလုိ၍
"ခဏေစာင့္ဆုိင္းၾကပါဦး"ဟုေျပာေလသည္ကုိရဟန္းေတာ္မ်ားကမိမိတို့အားေျပာဆုိသည
္ဟုထင္မွတ္၍ ရပ္တန့္လုိက္ၾကေလသည္။ထုိအခါ သားသမီးမ်ားက "ငါတုိ့၏ဖခင္သည္
တရားနာျခင္းကုိ မည္သည့္အခါမွ် ေရာင့္ရဲျခင္းမရွိ ယခုအခါေသရမည္ကုိေၾကာက္ရြံ့ေသာေၾကာင့္
ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္ကာ တရားေဟာေနေသာ ရဟန္းမ်ားကုိပင္ အရပ္ခိုင္းေလဘိသည္"ဟု
ုငုိယိုၾကကုန္လွ်က္ေျပာဆုိၾကေလ၏။
ထုိအခါ ဓမၼိကဥပသကာသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိမျမင္ ၍ "အရွင္ျမတ္ရဟန္းေတာ္မ်ား ဘယ္မွာ
ေရာက္ေနလဲ"ဟု ေမးေလေသာ္-တရားေဟာေနစဥ္ ဖခင္က "ခဏဆုိင္းပါဦး"ဟု ေျပာေလေသာ
ေၾကာင့္ေက်ာင္းေတာ္သုိ့ျပန္ၾကြသြားၾကျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိၾကေလ၏။
ထုိသုိ့ေျပာဆုိျခင္းသည္ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမဟုတ္ပါ၊ "နတ္ျပည္မွ နတ္သားမ်ား နတ္
ရထားတုိ့ျဖင့္ ငါအားလာေရာက္ၾကိဳဆုိေနၾကေသာ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္မွ နတ္သားတုိ့အား ေျပာ
ဆုိျခင္းျဖစ္သည္"ဟု ဆုိေလ၏။
"ဖခင္ နတ္သားေတြက ဘယ္မွာလဲ အက်ြႏု္ပ္တုိမျမင္ရပါ" "ခ်စ္သားတုိ့- နတ္ျပည္
ေျခာက္ထပ္တြင္ အဘယ္နတ္ျပည္သည္ ေပ်ာ္ေမြ့ဘြယ္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါသလဲ"
"ဖခင္- ဘုရားေလာင္းႏွင့္ ဘုရားေလာင္းမယ္ေတာ္ တုိ့ ေပ်ာ္စံရာ ျဖစ္ေသာ တုသိတာနတ္ျပည္
သည္ ေပ်ာ္ေမြ့ဘြယ္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါသည္"ဟု ေျပာဆုိေလေသာ္-
"ခ်စ္သားတုိ့ ထုိသုိ့ျဖစ္လွ်င္ တုသိတာနတ္ျပည္မွလာေသာ နတ္ရထား၌ ခ်ိပ္ေစသတည္းဟု ၊
အဓိ႒ာန္ျပဳ၍ ပန္းကုံးတုိ့ကုိ ေကာင္းကင္သုိ့ ပစ္ေျမာက္ၾကေလေလာ့"ဟု ဆုိ၏။
ထုိအခါ သားတစ္ေယာက္သည္ ဖခင္ေျပာဆုိသည့္ အတိုင္း အဓိ႒ာန္၍ ေကာင္းကင္သို့
ပစ္လုိက္ေလရာ တုသိတာနတ္ျပည္မွလာေသာ နတ္ရထား၏ ရထားဦး၌ခ်ိတ္လွ်က္ တည္ေန
ေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ဓမၼိကဥပသကာ အိမ္မွ ျပန္လာၾကေသာရဟန္းမ်ားအား ဤသို့
အေၾကာင္းစုံကုိမိန့္ၾကားေတာ္မူျပီး ၊
"ကုသုိေကာင္းမွဳ့ ျပဳသူသည္ မိမိ၏စင္ၾကယ္ေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳ့ကုိ ျမင္၍ ဤဘဝ၌လည္း
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စြာေနရ၏၊ တစ္ပါးေသာဘဝ၌လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စြာ ေနရ၏" ဟူေသာ
တရားေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္း
(၁။ယမကဝဂ္၊၁၁-ဓမၼိက ဥပသကာ ဝတၳဳ)။vi99-
No comments:
Post a Comment